سنجش کیفیت زندگی و شادی فردی اقشار آموزشی استان مازندران (ورزشکار و غیرورزشکار)

دارا بودن بالاترین کیفیت زندگی در اقشار مختلف مردم، یکی از دغدغه‌های همیشگی افراد بوده است که این کار تحقیقی نیز با همین هدف یعنی سنجش کیفیت زندگی و شادی فردی افرادی که به نوعی در فرایند آموزش سازمان‌های استان مازندران قرار دارند و همچنین مقایسه در بین ورزشکاران و غیرورزشکاران انجام گردیده است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بوده که با پرسشنامه‌ی مرکب سنجش کیفیت زندگی و شادی فردی در بین نمونه‌ی 190 نفری از افراد جامعه‌ی آماری که شامل اساتید دانشگاه‌ها، فرهنگیان، دانشجویان و دانش‌آموزان استان مازندران اجرا شده است. از آزمون‌های آماری کلوموگروف اسمیرنف، تی تک متغیره و لوین برای درک یافته‌های تحقیق استفاده شده است. یافته‌ها نشان داده‌ است که بین سطوح کیفیت زندگی(001/0>p و 13=t)، و شادی فردی(001/0>p و 27/12=t) در اقشار مختلف تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین میانگین کیفیت زندگی در ورزشکاران و غیرورزشکاران (253/0 sig= و31/1 F=) اختلاف معناداری وجود داشته ولی در متغیر شادی فردی (07/0 sig= و56/7 F=) این تفاوت معنادار نبوده و بین دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار در سطح شادی فردی تفاوتی نبوده است. این نتایج نشان می‌دهد که در اقشار آموزشی سطوح کیفیت زندگی با یکدیگر متفاوت بوده و به نوعی می‌توان گفت که حالات براوردن کیفیت زندگی و شادی فردی در آن‌ها متغیر است. همچنین با توجه به تحقیقات پیشین، تاثیر ورزش در تمامی اقشار مشخص گردید که قابل توجیه است. این نتایج به برنامه‌ریزی بهتر مسئولان کمک کرده تا سطوح و فعالیت‌های این دو متغیر را در اقشار مختلف آموزشی در نظر گیرند.